กูแตเรสกล่าวว่าการรวมตัวกันเป็นหนึ่งเดียวเพื่อจัดการกับความท้าทายระดับโลกหมายถึง การรวมตัวกันเป็นครอบครัวมนุษยชาติเพียงหนึ่งเดียว และโอบรับสันติภาพอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เขาพร้อมเรียกร้องให้ผู้คนที่ยังสู้รบกันอยู่ทั่วโลกวางอาวุธลงและมุ่งเน้นไปที่การเอาชนะศัตรูร่วมของมนุษยชาติซึ่งก็คือ COVID-19 นั่นเอง
ผู้นำควรทำให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่สำคัญมีส่วนร่วมด้วยการเริ่มต้นด้วยคำถามที่ว่า "ทำไมองค์กรจึงจำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงอย่างจริงจัง" และทำให้ทุกคนยอมรับโดยกำหนดเป้าหมายของวัฒนธรรมองค์กรในเรื่องคุณค่าและพฤติกรรม มีการสร้างภาพที่ชัดเจนของสถานะที่ต้องการในอนาคต
องค์ประกอบทั้ง 7 ประการของวัฒนธรรมการปรับตัวนี้มีความครอบคลุมและส่งเสริมซึ่งกันและกัน สิ่งเหล่านี้รวมกันเป็นรากฐานของวัฒนธรรมการปรับตัว ซึ่งสามารถนำเทคโนโลยีและรูปแบบธุรกิจใหม่ๆ มาใช้อย่างรวดเร็ว และตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงทางธุรกิจและสภาพแวดล้อมทางสังคม
วารสาร Sloan Management Review เมื่อเดือนสิงหาคม 2564 ก็ได้แนะนำเช่นกันว่าในช่วงเวลานี้ ผู้บริหารทุกคนควรให้ความสำคัญกับการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมเป็นพิเศษโดยสร้างสร้างวัฒนธรรมที่เข้มแข็งเพื่อสนับสนุนการเปลี่ยนแปลง เนื่องจากการระบาดใหญ่ได้เร่งให้เกิดการเปลี่ยนแปลง 3 ประการที่เชื่อมโยงกันซึ่งส่งผลต่ออุตสาหกรรมทุกประเภท ได้แก่ ประการแรก การนำเทคโนโลยีดิจิทัลมาใช้ ประการที่สอง การพัฒนารูปแบบธุรกิจใหม่ และประการที่สาม การนำวิธีการทำงานแบบใหม่มาใช้
คาห์นีมาน นักเศรษฐศาสตร์พฤติกรรมศาสตร์ได้ชี้ให้เห็นว่าการรู้เกี่ยวกับอคติที่มีผลต่อการตัดสินใจ โดยทั่วไปไม่จำเป็นว่าต้องเป็นเราเท่านั้นที่จะระบุว่าสิ่งใดเป็นอคติ แต่เราสามารถถามคนอื่น เราอาจถามที่ปรึกษาที่น่าเชื่อถือสักคนหรือสองคนให้ชี้ประเด็นให้เราเห็นก็ได้ และถ้าองค์กรมีกระบวนการคิดและวิเคราะห์อย่างเป็นระบบก่อนสร้างทางลือกแล้ว ผู้ที่ทำหน้าที่ตัดสินใจแต่ละคนก็จะตระหนักถึงสิ่งที่ทำให้เกิดอคติและตัดสินใจด้วยทางเลือกที่ดีกว่าเดิมได้
การตัดสินใจของคนเราบางครั้งก็ผิดพลาดเนื่องจากขาดข้อมูลที่สมบูรณ์ หรือมีเส้นตายของเวลาทำให้ต้องรีบเร่งตัดสินใจ หรืออาจเกิดจากสาเหตุอื่นก็ได้ ตัวอย่างเช่น จากสถานการณ์โรคระบาดไวรัสโคโรนาที่ยังคงเกิดขึ้นอยู่อย่างต่อเนื่อง ทำให้ผู้นำประเทศและองค์กรต่างๆ ต้องรีบตัดสินใจดำเนินการเพื่อยับยั้งโรคระบาดอย่างมีประสิทธิผล
องค์การสหประชาชาติได้ให้ความสำคัญกับปัจเจกบุคคลและคนทุกกลุ่มว่าเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่มีความเท่าเทียมกันและความเสมอภาค จึงสามารถมีส่วนร่วมในสังคมได้อย่างเท่าเทียมกัน ไม่มีการเลือกปฏิบัติ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การมีส่วนร่วมทางการเงิน ซึ่งจะส่งผลต่อการบรรลุเป้าหมายในการพัฒนาอย่างยั่งยืนขององค์การสหประชาชาติ
การวิจัยของบาร์เสดพบว่าอารมณ์มีอิทธิพลต่อสุขภาพกายและใจของพนักงานและการมีส่วนร่วม รวมถึงผลลัพธ์ทางธุรกิจอย่างผลิตภาพและความสามารถในการทำกำไรด้วย การค้นพบเหล่านี้มีนัยสำคัญสำหรับสตาร์ทอัพและองค์กรที่มีขนาดใหญ่กว่าเช่นกัน และมีความเกี่ยวข้องกับทุกคนนับตั้งแต่ระดับผู้บริหารอาวุโสไปจนถึงระดับปฏิบัติการ
ผู้นำที่ดีมีการบริหารจัดการที่ให้ความสำคัญกับผลลัพธ์สุดท้าย และเมื่อต้องการผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ก็จะต้องใช้ข้อมูลรอบด้านเพื่อการตัดสินใจ และสำหรับกีฬา สามารถให้มุมมองที่ไม่เหมือนใคร โดยเฉพาะในเรื่องของความเป็นผู้นำ การบริหารจัดการสมรรถนะ กลยุทธ์ นวัตกรรม และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ การบริหารจัดการกับข้อมูล ซึ่งพบว่าประเด็นที่ขับเคลื่อนความสำเร็จในสนามกีฬานั้นเกิดขึ้นควบคู่ไปกับการขับเคลื่อนความสำเร็จในธุรกิจ
จะเห็นได้ว่ามีความรู้ความสามารถบางอย่างที่เทคโนโลยีอย่างเอไอและหุ่นยนต์ไม่สามารถเข้ามาแทนที่มนุษย์ได้ เช่น ทักษะด้านการสื่อสาร ความคิดสร้างสรรค์ ความสามารถในการปรับตัว และความร่วมมือหรือการทำงานเป็นทีม เป็นต้น ดังนั้น ในสถานการณ์ที่ประชากรโลกกำลังเข้าสู่สังคมสูงวัยและสังคมต้องพึ่งพาเทคโนโลยีที่นำไปสู่การจ้างงานที่ใช้ระบบอัตโนมัติมากขึ้น ผู้กำหนดนโยบาย องค์กรธุรกิจต่างๆ งานสรรหาทรัพยากรบุคคล สถานศึกษา รวมถึงผู้ให้บริการฝึกอบรม จึงจำเป็นต้องพิจารณาและเตรียมปิดช่องว่างเรื่องของทักษะที่จำเป็นดังกล่าว
RSS FEED
Twitter
Facebook
LinkedIn
Youtube
Recent Comments