เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2558 สายการบินโคกาลิมาเวียแอร์หรือเมโทรเจ็ตของรัสเซียได้ตกที่บริเวณคาบสมุทรไซนายในประเทศอียิปต์ ทำให้ผู้โดยสารและลูกเรือเสียชีวิต 224 ราย เจ้าหน้าที่ของรัสเซียพบว่ามีอุปกรณ์เกิดระเบิดขึ้นจึงทำให้เกิดเหตุดังกล่าวและมีจุดบ่งชี้ว่าเกิดจากการกระทำอย่างจงใจของคนมากกว่าที่จะเกิดจากระบบความปลอดภัยทางเทคนิคที่ไม่มีประสิทธิภาพ

ดังนั้น คณะกรรมาธิการระหว่างประเทศว่าด้วยมาตรฐานสาขาไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ (The International Electrotechnical Commission: IEC) จึงได้พัฒนามาตรฐานระหว่างประเทศขึ้นมาสำหรับระบบทางเทคนิคและปฏิบัติการที่สนับสนุนความปลอดภัยของอุตสาหกรรมการขนส่งทางอากาศ

อุตสาหกรรมที่สำคัญต่อชีวิตที่ขึ้นอยู่กับกฎและมาตรฐานระหว่างประเทศ
การปกป้องอุตสาหกรรมการขนส่งทางอากาศต่อความเสี่ยงและภัยคุกคามอย่างกว้างขวางเป็นธุรกิจที่รวมไปถึงการมีเป้าหมายเพื่อปกป้องผู้โดยสาร พนักงาน ลูกเรือและทรัพย์สิน ทั้งทางภาคพื้นดินและอากาศ

ในด้านเทคนิคของงานดังกล่าวสามารถบรรลุวัตถุประสงค์ได้ถ้าเพียงแต่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทำตามข้อพึงปฏิบัติ กฎระเบียบและมาตรฐานระหว่างประเทศที่จัดเตรียมโดยอุตสาหกรรม องค์กรและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต่างๆ

ภาคส่วนการบินพลเรือนนับว่ามีความสำคัญอย่างยิ่งต่อประเทศต่างๆ เป็นส่วนใหญ่ของโลกในแง่ของเศรษฐกิจ ความมั่นคงปลอดภัยและมนุษย์ จากข้อมูลของสมาคมการขนส่งทางอากาศระหว่างประเทศ ซึ่งเป็นสมาคมการค้าด้านสายการบินของโลก ระบุว่ารายได้รวมของอุตสาหกรรมมีสูงถึง 733 พันล้านเหรียญในปี 2557 ซึ่งมีผู้โดยสารถึง 3,327ล้านคนและบรรทุกสิ่งของนับสิบล้านตันในแต่ละปี

มาตรฐานระหว่างประเทศและกฎระเบียบซึ่งได้รับการกำหนดโดยองค์การการบินพลเรือนระหว่างประเทศ (International Civil Aviation Organization: ICAO) มีความจำเป็นในการทำให้การขนส่งทางอากาศเป็นไปตามปกติ มีความปลอดภัย และมีประสิทธิภาพ ICAO เป็นหน่วยงานเฉพาะขององค์การสหประชาชาติที่ก่อตั้งขึ้นจากอนุสัญญาชิคาโก (Convention on International Civil Aviation, Chicago Convention) ซึ่งได้มีการลงนามร่วมกันเมื่อเดือนธันวาคม 2487 (ค.ศ.1944)

ICAO มีการทำงานร่วมกันกับรัฐที่เป็นสมาชิกของอนุสัญญาชิคาโกเพื่อพัฒนามาตรฐานระหว่างประเทศและวิธีปฏิบัติที่แนะนำให้ปฏิบัติ ซึ่งอยู่ในเอกสารแนบท้ายอนุสัญญาชิคาโกจำนวน 19 เรื่อง ซึ่งรัฐที่เป็นสมาชิก ICAO ใช้อ้างอิงเมื่อทำการพัฒนามาตรฐานและกฎระเบียบการบินพลเรือนที่มีการบังคับใช้ตามกฎหมาย (Standards and Recommended Practices: SARPs)

ภัยคุกคามที่เพิ่มขึ้นต่อความปลอดภัยมานานนับปี
ธรรมชาติของการขนส่งทางอากาศระหว่างประเทศ หากมีการกระทำใดๆ ที่มีผลกระทบต่อความปลอดภัยหรือจงใจต่อสนามบินหรือเครื่องบิน จะส่งผลกระทบต่อการหยุดชะงักของการบินในวงกว้างไปทั่วโลกและยังส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจของประเทศอีกด้วย

การจี้เครื่องบินซึ่งเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมายนั้นเริ่มมีขึ้นตั้งแต่ช่วงปลายของทศวรรษที่ 1960 และช่วงต้นทศวรรษที่ 1970 โดยมีเครื่องบินนับสิบลำถูกยึดด้วยเหตุผลทางการเมืองเป็นหลัก (การก่อการร้าย ซึ่งเป็นเที่ยวบินที่มีการลี้ภัยทางการเมือง) หรือมีวัตถุประสงค์เชิงอาชญากรรม (เช่น การรีดไถ การขู่กรรโชก การเรียกค่าไถ่ เป็นต้น) บางครั้งทำให้มีผู้เสียชีวิตและการสูญเสียเครื่องบิน เป็นต้น

การจู่โจมทางอากาศในลักษณะดังกล่าวยังคงมีอยู่จนถึงปัจจุบันรวมทั้งการจี้เครื่องบินอย่างร้ายแรงและการวางระเบิดซึ่งนำมาสู่กฎฉุกเฉินที่เข้มงวดของสำนักงานบริหารการบินแห่งชาติ (Federal Aviation Administration: FAA) แห่งประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งมีการตรวจจับอุปกรณ์โลหะของผู้โดยสารและระบบตรวจสอบด้วยเอ๊กซ์เรย์สำหรับกระเป๋าถือที่สนามบินของสหรัฐอเมริกา

มาตรการที่คล้ายคลึงกันนี้ เชื่อว่าจะมีการนำไปใช้ในประเทศต่างๆ ทั่วโลกด้วย

ในด้านการบริหารความเสี่ยงด้วยกฎระเบียบระหว่างประเทศนั้น ยังมีเอกสารแนบท้ายของ ICAO สองฉบับและมาตรฐานอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องซึ่งจะกล่าวถึงในบทความฉบับหน้าซึ่งเป็นตอนจบค่ะ
ที่มา:1.http://iecetech.org/Technology-Focus/2015-11/Improving-civil-aviation-security-an-endless-task
2.http://www.bustle.com/articles/121654-an-isis-planted-bomb-brought-down-russian-plane-kgl-9268-us-intelligence-says-report

Related posts

• แพล็ตฟอร์มใหม่ของโลก ส่งเสริมเมืองอัจฉริยะ
• องค์กรยุคใหม่ ใส่ใจ ISO 26000 ตอนที่ 2
• เจาะลึกมุมมองผู้เชี่ยวชาญการท่องเที่ยวยุค COVID-19 ตอนที่ 2
• เจาะลึกมุมมองนักวิจัยไอเอสโอด้านมาตรฐานเพื่อคุณภาพชีวิต
• ปกป้องผู้บริโภคที่เปราะบางด้วยมาตรฐานใหม่ ISO 22458 ตอนที่ 1

Tags: Standardization