บทความ เรื่อง ไนจีเรียกับความมั่นคงด้านอาหารและมาตรฐานความปลอดภัยอาหาร ตอนที่ 1 ได้นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับเกษตรกรรมของประเทศไนจีเรียซึ่งมีศักยภาพในการผลิต แต่ก็ยังมีการนำเข้าอาหารจากต่างประเทศ และประเทศไนจีเรียเป็นประเทศแรกๆ ที่สนับสนุนเป้าหมายด้านการพัฒนาอย่างยั่งยืน ข้อ 2 (การยุติความหิวโหย) ขององค์การสหประชาชาติด้วย สำหรับบทความในตอนที่ 2 จะกล่าวถึงบทบาทของมาตรฐานความปลอดภัยอาหารในประเทศไนจีเรียดังต่อไปนี้

ชนชั้นกลางและซัพพลายเชนอันซับซ้อนของไนจีเรียมีความก้าวหน้าขึ้นด้วยเศรษฐกิจที่เติบโตอย่างรวดเร็ว จึงมีการเผชิญหน้ากับความท้าทายด้านความปลอดภัยของอาหาร แม้ว่าภาคอุตสาหกรรมจะได้พยายามอย่างดีที่สุดแล้ว แต่ก็ยังประสบปัญหาโรคที่มาพร้อมกับอาหาร   และอาหารนี่เองทำให้เราระลึกถึงการเกิดขึ้นของภัตตาคารและห่วงโซ่อาหารทั้งประเทศ ซึ่งจากข้อมูลของศูนย์สำนักงานป้องกันและควบคุมโรคของไนจีเรียพบว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของการเกิดขึ้นของอาหารในประเทศมีความเชื่อมโยงกับการจัดการอาหารที่ไม่มีคุณภาพของภัตตาคาร รวมไปถึงสิ่งอำนวยความสะดวกด้านการจัดเลี้ยง โรงเรียน และสถาบันอื่นๆ

ความปลอดภัยด้านอาหารนั้นหมายรวมไปถึงความพยายามและความสอดคล้องกับขั้นตอนกระบวนการที่ใช้เพื่อให้มั่นใจว่าอาหารมีความปลอดภัยนับตั้งแต่การเพาะปลูกจนกระทั่งถึงมือผู้บริโภค ความพยายามเหล่านี้รวมถึงขั้นตอนความปลอดภัยด้านจริยธรรม ซึ่งหมายถึงการจัดการ การเตรียมการ  และการจัดเก็บด้วย

ความสำคัญหลักๆ คือสภาพแวดล้อมและสุขอนามัยส่วนบุคคล การควบคุมแมลง การกำจัดของเสีย และโครงการทำความสะอาดเพื่อลดความเสี่ยงของโรคที่มากับอาหารตลอดทั้งห่วงโซ่อาหาร

ในประเทศไนจีเรียและทั่วโลก รัฐบาลยังคงผ่านกฎหมายและกฎระเบียบเพื่อป้องกันการปฏิบัติที่ไม่มีจริยธรรมที่สามารถป้องกันการกระจายของโรคที่เกิดจากอาหารที่มากับการผลิตอาหารที่ไม่ปลอดภัย  ด้วยเหตุนี้ มาตรฐานสำหรับการระบุ การป้องกัน การควบคุม และการติดตามโรคที่มากับอาหาร และจุลินทรีย์ปรสิต จึงมีความจำเป็นในการช่วยให้บรรลุถึงการประกันคุณภาพที่ยอมรับได้รวมถึงห่วงโซ่คุณค่าด้วย

สำหรับมาตรฐานที่เป็นเครื่องมือในเรื่องดังกล่าวก็คือมาตรฐานสากลที่ช่วยให้การปฏิบัติมีความปลอดภัยทั้งซัพพลายเชนของอาหาร นับตั้งแต่วิธีการด้านเกษตรกรรมไปจนถึงข้อกำหนดสำหรับผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย ซึ่งในจำนวนมาตรฐาน 50,000 ฉบับที่พัฒนาโดยสถาบันมาตรฐานแห่งชาติของไนจีเรีย (SON) มีถึง 5,000 ฉบับที่เกี่ยวข้องกับอาหาร ที่ SON มีการทบทวนมาตรฐานอาหารที่มีอยู่และพัฒนาขึ้นมาใหม่ โดยมีการประเมินด้านการแข่งขันด้านความต้องการของตลาดใหม่ด้วย

แต่กฎระเบียบจะดีก็ต่อเมื่อทรัพยากรที่หาได้นั้นมีการสำรวจตรวจตราและบังคับใช้เท่านั้น  ดังนั้น มาตรฐานอุตสาหกรรมของไนจีเรียจึงอนุญาตให้มีการสอบกลับได้ผ่านการแสดงฉลาก ระบบความปลอดภัยด้านอาหาร และความสอดคล้องกับกฎระเบียบ

ปัจจุบัน ประเทศไนจีเรียกำลังใช้มาตรฐานระบบการจัดการความปลอดภัยอาหาร (ISO 22000) และ HACCP เพื่อป้องกันการปนเปื้อนอาหารตั้งแต่ต้นทาง นอกจากนี้ ผู้ผลิตและผู้เชี่ยวชาญอุตสาหกรรมอาหารยังคงร่วมมือกันปฏิบัติการในเรื่องที่จำเป็นอื่นๆ ด้วย เช่น การใช้วัตถุดิบคุณภาพต่ำ สารเติมแต่ง และการปลอมแปลงอาหาร เป็นต้น

นอกจากนี้ ยังเน้นถึงเชื้อโรคจำพวกไวรัสและสิ่งทีมีชีวิตที่ต้านจุลชีพ ที่ใช้พัฒนาการระบุจีเอ็มโอและเพิ่มประสิทธิผลของความสอดคล้องตลอดทั้งห่วงโซ่อาหาร

สำหรับอนาคตด้านอาหารของประเทศไนจีเรีย ยังมีโอกาสที่สดใส แม้ว่าจะมีอุปสรรคอยู่บ้าง แต่ภาคเกษตรกรรมยังคงมีการพัฒนาและสร้างเศรษฐกิจของประเทศอย่างเข้มแข็ง ในขณะที่ภูมิอากาศของประเทศไนจีเรียมีความหลากหลาย นับจากเขตร้อนไปจนถึงกึ่งเขตร้อน ทำให้พืชผลเติบโตได้ดีในทุกภูมิภาค มาตรฐานของประเทศไนจีเรียและมาตรฐานของไอเอสโอยังช่วยให้สามารถแข่งขันได้ทั้งในตลาดท้องถิ่นและต่างประเทศอีกด้วย

ที่มา: https://www.iso.org/news/ref2300.html

Related posts

• ISO 17757 เพื่อการทำเหมืองสมัยใหม่
• ประกาศแล้ว ISO 22000 ฉบับใหม่ล่าสุด
• ไอเอสโอพัฒนามาตรฐาน “ไบโอแบงก์”
• มาตรฐานไอเอสโอที่ช่วยบรรเทาปัญหาขยะบนอวกาศ
• ปลายทางความยั่งยืนอยู่ที่ “ความหลากหลายทางชีวภาพ”

Tags: food safety, SDG, SDGs