สิ่งที่องค์กรอาจพิจารณาดำเนินการในลำดับต่อไปคือการทบทวนโมเดลธุรกิจเพื่อค้นหาศักยภาพใหม่ๆ ปรับตัวและพัฒนาสิ่งที่มีอยู่ให้ดียิ่งขึ้นด้วยกลยุทธ์ใหม่ๆ และสามารถก้าวข้ามผ่านสถานการณ์โรคระบาดที่ยืดเยื้อยาวนานออกไปได้จนกระทั่งก้าวสู่จุดหมายใหม่ได้ในที่สุด
มาตรฐาน ISO/IEC/IEEE 16085 ได้รับการพัฒนาโดยคณะกรรมการร่วมระหว่างไอเอสโอและไออีซี ISO/IEC JTC 1, Information technology, subcommittee SC 7, Software and systems engineering โดยมีเลขานุการคือ BSI ซึ่งเป็นสถาบันมาตรฐานแห่งชาติของประเทศอังกฤษ ทั้งนี้ ด้วยความร่วมมือในการจัดเตรียมมาตรฐานร่วมกับสถาบันวิชาชีพวิศวกรไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ หรือ IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) ซึ่งเป็นสถาบันวิชาชีพระดับระหว่างประเทศที่ทำหน้าที่ดูแลเทคโนโลยีที่เกี่ยวกับไฟฟ้าและคอมพิวเตอร์
มาตรฐาน ISO 14971 มีการระบุคำศัพท์ หลักการ และกระบวนการในการบริหารจัดการความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับอุปกรณ์ทางการแพทย์ รวมทั้งซอฟต์แวร์ที่เป็นอุปกรณ์ทางการแพทย์ (Software as a medical device: SaMD) และ ผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ที่เป็นชุดตรวจวินิจฉัยโรค (In Vitro Diagnostic: IVD)
ไม่ว่าเหตุการณ์ดังกล่าวจะเข้าข่ายแนวคิดแบล็คสวอนหรือไม่ก็ตาม แต่ได้ทำให้คนทั้งโลกต้องเปลี่ยนแปลงและปรับตัวอย่างแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ผลของโรคระบาดนี้ได้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากมาย มาตรต่างๆ ที่ช่วยป้องกันโรคระบาด เช่น การเว้นระยะห่างทางสังคม การกักตัวผู้ติดเชื้อ การหยุดงาน การทำงานที่บ้าน เป็นต้น ได้ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจและสังคมทั่วโลกอย่างรุนแรง
สิ่งที่ภาคธุรกิจอุตสาหกรรมสามารถวางใจได้ก็คือ คุณสามารถทำได้และคุณไม่ต้องลงทุนเพื่อเตรียมการด้วยตัวเอง เราได้เรียนรู้แล้วว่าเมื่อเกิดเหตุการณ์ใดๆ ก็ตามที่ทำให้ธุรกิจหยุดชะงักลง เราจำเป็นต้องเตรียมแผนการล่วงหน้าเพื่อพร้อมรับมือและพยายามดำเนินกิจการเพื่อให้ธุรกิจพลิกฟื้นกลับมาโดยเร็วที่สุด ดังนั้น ถึงแม้ว่าคุณจะไม่เคยใช้มาตรฐานนี้และไม่เคยคิดถึงมาตรฐาน BCMS มาก่อนด้วยซ้ำ แต่คุณสามารถทำได้ และเวลานี้เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดที่จะเริ่มต้น
IEC 31010: 2019, Risk management – Risk assessment techniques เป็นมาตรฐานที่สนับสนุนมาตรฐาน ISO 31000 และให้แนวทางการเลือกและการนำเทคนิคเชิงระบบไปใช้เพื่อประเมินความเสี่ยงแต่ไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้การรับรอง หรือเป็นการใช้ในด้านกฎระเบียบ ปัจจุบัน มาตรฐาน IEC 31010: 2009 ได้รับการทบทวนและปรับปรุงให้ทันสมัยขึ้น และเปลี่ยนมาใช้มาตรฐาน IEC 31010: 2019 แทน
จากการประชุมเชิงปฏิบัติการด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศขององค์การสหประชาชาติหรือที่รู้จักกันในชื่อ “COP21” ซึ่งจัดขึ้นที่กรุงปารีสเมื่อปี 2558 (ค.ศ.2015) มีนักลงทุนกว่า 400 คนที่เป็นตัวแทนของธุรกิจที่มีสินทรัพย์กว่า 24 ล้านล้านเหรียญสหรัฐ ได้เรียกร้องให้ทั่วโลกจัดการกับปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ แม้ว่าบรรยากาศการตกลงจะมาจากการประชุมร่วมกัน แต่ในทางปฏิบัติแล้วจะต้องมีเรื่องของการเงินเข้ามาเกี่ยวข้องซึ่งเป็นเรื่องที่ท้าทาย
การบริหารความเสี่ยงในอดีตอาจจะไม่สามารถนำมาใช้จัดการได้ในยุคนี้ แนวคิดนี้เป็นหัวใจของการทบทวนมาตรฐานแนวทางการบริหารความเสี่ยง ISO 31000: 2018 (Risk management – Guidelines) ซึ่งเป็นฉบับล่าสุดที่ไอเอสโอเพิ่งตีพิมพ์เผยแพร่ และได้ให้แนวทางที่ชัดเจนขึ้น สั้นลงและกระชับมากขึ้นซึ่งจะช่วยให้องค์กรใช้หลักการบริหารความเสี่ยงเพื่อปรับปรุงการวางแผนและตัดสินใจได้ดีขึ้น
ในระยะยาว ธุรกิจจะต้องมีความเข้าใจอย่างแท้จริงถึงกระบวนการในการระบุภัยคุกคามเพื่อความอยู่รอดโดยมีการประยุกต์กับผลิตภัณฑ์และบริการที่ธุรกิจนำเสนอด้วย หรืออีกความหมายหนึ่ง ความยืดหยุ่นเป็นสิ่งที่มากกว่าการต้านภัยน้ำท่วมหรือแผ่นดินไหว กล่าวคือ จะต้องมองไปยังสภาพแวดล้อมของธุรกิจและถามว่าเราพร้อมหรือยังที่จะสร้างอนาคต
การเรียนรู้จากประสบการณ์ของมนุษย์มักมีหนทางที่ยากลำบาก แต่ในขณะที่มีการเรียนรู้และเกิดความเสี่ยงขึ้นนั้น ความเสี่ยงอาจแปรเปลี่ยนไปเป็นโอกาสได้ ยกตัวอย่างการเกิดแผ่นดินไหวและพายุไต้ฝุ่นอย่างรุนแรงในประเทศญี่ปุ่น ได้นำไปสู่การพัฒนาระบบการจัดการฉุกเฉินที่มีความทันสมัยมากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก และยังมีการนำขีปนาวุธที่ใช้ในการป้องกันประเทศมาใช้งานเพื่อช่วยเหลือประชาชน
RSS FEED
Twitter
Facebook
LinkedIn
Youtube
ความเห็นล่าสุด